De weg kwijt in Berlijn

Berlijn stikt van de alternatieve feesten. In oude warenhuizen, banken en treinen worden regelmatig dj’s neergezet, met aan de zijkant een paar ijskasten. Verlichting is doorgaans een luxe teveel. Feesten worden exclusief gemaakt doordat je naar binnen moet met een wachtwoord. Of je moet op een metrostation op zoek naar een als indiaan verklede Duitser die je de weg naar de ingang wijst. Hoe grimmiger en alternatiever het feestje, hoe beter. En drie jaar nadat ik zelf in Berlijn woonde ben ik natuurlijk helemaal kwijt welke toegangscodes nu gelden.

De reacties op het uitgaansleven vallen doorgaans uiteen in de mensen die hijgerig op zoek zijn naar hippe feesten en de mensen die zich daar juist tegen afzetten. Bij mij kan dat per dag verschillen. Maar uiteindelijk gaat het niet om de ijdelheid van het aanwezig zijn op de juiste plek, maar om het melancholieke verlangen naar een gevoel. Je wil muziek, het gezelschap van vrienden, flirten met onbekenden en geen idee meer hebben wat je in hemelsnaam aan het doen bent. Alsof je voor het eerst naar een goed feest gaat.

Dezelfde melancholie trof ook de oprichters van de site Restrealitaet, opgericht door leeftijdsgenoten van mij. In plaats van ergens naar op zoek te zijn proberen ze iets vast te houden:

Bijna 10 jaar feesten later is de onschuld verloren. En toch niet helemaal. We hebben allemaal heimwee naar de grandeur. Het drijft ons: het verlangen, de waanzin, extase, melancholie, vreugde en liefde, nacht na nacht in de grote stad. Clubs gaan open, sluiten en gaan weer open. En als we weer gaan slapen zit ons hoofd vol indrukken, ideeën en verhalen.

En precies voor die mensen is Restrealitaet, een digitale stamkroeg voor het alternatieve nachtleven. Of zoals ze zelf zeggen, een aanhangsel van de ongezonde levensstijl. Om mee te mogen praten moet je door twee mensen worden aangeraden. Er wordt wild gespeculeerd over feesten. En na elk weekend kan je DJ-sets downloaden van de feesten waar je geweest bent. Maar er wordt ook gepraat over filosofie, nieuwe kunstprojecten en technologie. Gesprekken over een driedaags non-stop feest worden afgewisseld met iemand die php-hulp vraagt voor zijn nieuwe startup.

Een iets toegankelijker alternatief is Sugerhigh, de nieuwsbrief over contemporaine cultuur in Berlijn. Daar zijn ze niet zo bang voor buitenlands bezoek en daarom wordt de nieuwsbrief ook in het Engels aangeboden. Het is een handige manier om op de hoogte te zijn van wat je allemaal in Berlijn kan doen. En je komt op betere plekken terecht dan via gratis tijdschriften als de Zitty.

Als ik Berlijn bezoek met vrienden, willen ze altijd weten waar hét gebeurt. Ik heb dan geen idee wat ze precies zoeken. Vaak kom je dan in de eerder genoemde tegenstelling terecht en dan heb ik niets maar aan de clubs, restaurantjes en zwembaden waar ik ooit kwam. Daar kan ik alleen maar vrienden mee plezieren die mijn leven van toen willen zien. Maar als je op zoek bent naar de melancholie van het alternatieve uitgaansleven, dan bieden Restrealitaet en Sugerhigh misschien de oplossing.

Mocht je een uitnodiging willen voor Sugerhigh, laat dan even een reactie met daarin je emailadres achter.

---

Tags:
Berlijn, melancholie, muziek, nieuwsbrief


Tweet