Klacht: James Franco

James Franco heeft het druk. Vorig jaar studeerde hij creatief schrijven aan Columbia University, terwijl hij tegelijk een filmacademie deed. Ondertussen promoveert hij aan Yale University. En om al die studies te kunnen betalen, speelt hij tijdens zijn studententijd in Spiderman, Milk en het deze zomer in Nederland verschijnende Howl. Voor zijn rol in 127 Hours werd hij deze week voor een Oscar genomineerd. Hij schildert en schrijft in zijn vrije uurtjes, naast zijn modellenwerk voor Gucci. Zijn eerste boek, Palo Alto, verscheen in 2010.

James Franco is de homo universalis uit Hollywood: The Universal Human. Ik snap toch niet hoe die Amerikanen dat doen. Het John Adams Institute organiseert in Amsterdam regelmatig lezingen van beroemde Amerikanen. Het zijn voornamelijk schrijvers, maar ze kunnen ook allemaal fantastisch spreken in het openbaar. Vorig jaar organiseerden ze een voordracht van en een interview met Jonathan Safran Foer. Hij is een gevierd schrijver, maar hij bespeelde daarnaast het publiek als volleerd cabaretier en debater. Alleskunners als Safran Foer en Franco hebben zoveel talenten toebedeeld gekregen dat het oneerlijk is.

Ik kan vrij aardig tafeltennissen, ik fiets snel een berg op en ik heb een gerenommeerde guacamole in de vingers, maar had mij één van de talenten van James Franco gegeven en ik was wereldberoemd geworden. Het pleit voor een nieuw soort welvaartsverdeling, waarin iedereen recht heeft op talent en niet alles naar Francos of Safran Foers kan gaan. En dan gaat hij over een paar weken ook nog de Oscars presenteren. Ik weet het goed gemaakt, Voorzienigheid: laat James Franco halverwege de show struikelen over een kabel, daardoor van een trap vallen en met zijn broek op z’n enkels op het podium belanden. Dan praten we nergens meer over.

---

Tags:
James Franco


Tweet